Córkę nazwę tradycja! Syna zaś ambicja

Smutek powodem do szczęścia

Pamiętasz, jak dawno temu oglądałeś tę komedię? Śmiałeś się, jakbyś miał zwariować. A pamiętasz płacz na pogrzebie bliskiej osoby? A co by było, gdyby odwrócić te sytuacje? Czy miałoby to sens? Dlaczego by nie. Komedia zazwyczaj ukazuje, jak bardzo nasze realia mogą być zabawnie przypadkowe, aż do momentu, kiedy zdasz sobie sprawę, że to dzieje się też Tobie. Śmierć zaś pokazuje, że ktoś rozpoczął nowe życie. Jeśli wierzysz w życie pozagrobowe, dlaczego w nim wątpisz? Jeśli nie wierzysz, ciesz się, że czyjeś cierpienie dobiegło końca. Jeśli tego nie rozumiesz, jesteś istotą pozbawioną wiary i godności. Nie przyjmuj tego zbyt osobiście, drogi czytelniku. Chcę raczej otworzyć Ci oczy na problemy naszego świata.

Czy słyszałeś o eksperymencie z trzema małpami? Na drabinie umieszczono kiść bananów. Kiedy jedna z małp próbowała sięgnąć po banany, wszystkie były polewane zimną wodą. Wkrótce małpy zaczęły atakować każdą, która próbowała sięgnąć po owoce. Z czasem, gdy wymieniano stare małpy na nowe, te nowe również były karane przez inne. Tak narodziła się tradycja, której nikt nie rozumiał, a wszyscy ją ślepo przestrzegali.

Szczęście powodem do życia!

Wracanie myślami do chwil, gdy byliśmy szczęśliwi, jest naszym ucieczkowym punktem i powodem do poszukiwania tego uczucia ponownie. Próbujemy przenieść się w czasie, aby poczuć się tak, jak dawniej. Zamiast tworzyć nowe chwile, wpadamy w konsumpcjonizm, który daje chwilowy wzrost dopaminy. To podobne do narkotyku; daje krótkotrwałe uczucie spełnienia, które szybko mija. Każda chwila przyjemności przemija, kiedy efekt dopaminy ustępuje. Czy na tym polega życie? Jest wiele emocji, które wywołują różne reakcje w naszym organizmie. Chcemy tylko tego, co jest miłe i przyjemne, ale to co nas definiuje jako ludzi, to cała paleta naszych uczuć. Nie próbujmy wszystkich normować. Każdy z nas jest inny i każdy ma własny sposób na szczęście. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, kiedy ostatnio uśmiechałeś się szczerze, a nie udawałeś dla pozoru? Jak czujesz się w środku, gdy ten uśmiech pojawia się na Twojej twarzy? Może czujesz się jak aktor? Czy jesteśmy aktorami w tym życiu, czy może życie to prawdziwa rzeczywistość? Żyć trzeba umieć, a nie grać według narzuconego scenariusza.

Ideologie są jak złe filmy. Powstają na bazie jeszcze gorszych pomysłów. Czy naprawdę chcesz czerpać inspiracje z ludzi, którzy często sami nie wiedzą, czego chcą, ale ślepo podążają za innymi? Świat istniał przed nami i będzie istnieć po nas. To, co dzieje się dzisiaj, to manifestacja myśli poprzednich pokoleń, które tworzyły systemy, obok których filmy z dawnych lat wyglądają jak epopeje.

Życie powodem do smutku

Tak toczy się koło życia. Każdy ma swoje wyobrażenie o życiu, ale tak niewielu naprawdę żyje. Czy tylko egzystujesz, czy naprawdę żyjesz?


Leave a comment

Design a site like this with WordPress.com
Get started